Wiara a uczynki (List do Rzymian) – ks. prof. dr hab. Sławomir Stasiak

Rozwiń transkrypcję filmu

Wiara a uczynki (List do Rzymian) – ks. prof. dr hab. Sławomir Stasiak

  • pierwszy wykład będzie dotyczył Listu do Rzymian to w tym liście w 17 wierszu
  • pierwszy wykład będzie dotyczył Listu do Rzymian to w tym liście w 17 wierszu
  • znajdują się kluczowe słowa które zainspirowały Marcina Lutra do
  • reformacji sprawiedliwy z wiary żyć będzie Czasami niektórzy myśleli
  • że katolicy boją się Listu do Rzymian zawsze był czytany w liturgii zawsze był
  • komentowany i dobrze się składa że to katolicki biblista będzie mówił o Liście
  • do Rzymian Mało tego o takim Nazwijmy to ekumenicznym problemie upra wiara z
  • usprawiedliwienia i uczynki bardzo Zatem proszę
  • kt profesora doktora habilitowanego Sławomira staka o wygłoszenie pierwszego
  • [Muzyka] wykładu
  • PR i Pozwólcie że zacznę moje wystąpienie
  • od takiej uwagi właśnie na temat Listu do Rzymian że
  • kiedy No niemal 8 lat temu otrzymałem propozycję przygotowania komentarza do
  • listu do Rzymian w ramach serii
  • nowa No właśnie są momenty kiedy uciekają słowa nowy komentarz
  • biblijny to Podjąłem się tego zadania z wielkim entuzjazmem ale z każdym dniem
  • kiedy pochylał się nad listem do Rzymian nabierał coraz więcej pokory i kiedy kończyłem ten komentarz to wiedziałem że trzeba będzie na nowo się za to zabierać
  • bo List do Rzymian jest tak niezgłębiony źródłem doktryny i nie tylko doktryny bo niemal 1/3 jest tak naprawdę poświęcona
  • Zachęcie do życia chrześcijańskiego życia w Chrystusie że sposób tego
  • zamknąć nawet w niemal tysiącu stronach które mi wyszły Z tego komentarza a
  • drugi druga rzecz Od której chcę zacząć to taki żart sytuacyjny Znajdujemy się w auli Benedykta
  • 16 papieża tak jak wspomniałem jednego z najwybitniejszych teologów katolickich przełomu XX i [ __ ] wieku opowiada się taki żart że
  • kiedy odszedł do pana Święty Jan Paweł II i za chwilę Benedykt x obaj lądują
  • przed trybunałem w którym zasiadają Święty Piotr i święty Paweł i kiedy Święty Jan Paweł II wchodzi po pół godzinie wychodzi Cały spocony i pyta
  • się pyta się go benedyk i co mówi no redemptor hominis do poprawki To jest jedna z kluczowych encyklik Jana Pawła II za chwilę wchodzi
  • Benedykt x mija pół godziny mija godzina Święty Paweł wychodzi Cały spocony i
  • mówi do Rzymian do poprawki to tak w formie swoistego żartu
  • ale pokazującego jak bardzo ci najwięksi teolodzy rzeczywiście pochyl się nad tym
  • listem i proszę państwa zastanawiałem się czy przygotować prezentację ale
  • myślę że raczej pójdę po linii właśnie Świętego Pawła który odwoływał się
  • bardzo często do żywego słowa i chciałbym mówiąc wypowiadając te sow niekonwencjonalny sposób podejść do
  • kwestii dotyczącej wiary i uczynku bo zdaje się że na ten temat mam takie wrażenie powiedziano ogromnie dużo wylano morze atramentu
  • ocean atramentu i odgrzewanie pewnych tematów chyba nie jest w tym momencie
  • potrzebne a raczej chciałbym spojrzeć najpierw na rozumienie wiary przez
  • świętego Pawła ale też nie w formie absolutnie doktrynalnej tylko
  • duszpastersk ewangelizacyjnej którą podjął się święty Paweł a potem spojrzeć
  • na kwestię dotyczącą uczynków wynikających z wiary i
  • wymaganych przez prawo ale w kontekście ogromnej dyskusji która była wszczęta
  • gdzieś w latach chyba 80 90 ubiegłego wieku na temat ID czyli tych znaków rozpoznawczych chrześcijanina do tego chciałbym
  • nawiązać sądzimy bowiem że człowiek osiąga usprawiedliwienie przez wiarę
  • niezależnie od pełnienia nakazów prawa napisał Paweł w trzecim rozdziale werset
  • 28 jak Paweł rozumiał wiarę wydaje się że w trzecim
  • rozdziale sięgając tylko do trzech wersetów 22 26 i 30 widzimy
  • może nawet oblicza wiary o której mówi pawe z pewnością jest to niezwykle ważny
  • temat Wystarczy wspomnieć że apostoł posłużył się terminem
  • hetis i pisto w rozdziałach pierwszym trzecim s 9 10 11 12 1 14 15 i a więc
  • wiara można powiedzieć to
  • do a zatem zalewie w trzech rozdziałach nie spotykamy tych terminów na 16
  • przyznacie państwo że to jest proporcja wystarczająca do zajęcia się zagadnieniem można więc wnioskować że materiału dotyczącego wiary w Liście
  • do Rzymian wystarczyłoby na kilka solidny Mon
  • habor spb pretenduje do tego zamknąć temat wiary w Liście do Rzymian wyczerpać jego
  • brzmienie raczej skupiłem się na trzech tekstach
  • wspomnianych przeze mnie wcześniej których odnajdujemy trzy
  • oblicza wiary do których Paweł nawiązuje Posługując się terminem Pistis czy
  • piste we wszystkich przypadkach obecnych w trzecim rozdziale wersety 22
  • 26 20 i 30
  • spotykamy takie zestawienie terminów ekos i
  • Dios oczywiści
  • C też zło omówi przez różnorodnych autorów polskich zagraniczny generalnie rzecz ujmując egzegeci dzielą się na dwie grupy Jedni
  • twierdzą że jest to geneus obiek czyli dotyczy
  • wiary Jezusa Chrystusa AZ czyli dotyczy wiary w Jezusa Przepraszam jedno jest wiary w Jezusa
  • Chrystusa drugie jest wiary samego Jezusa Chrystusa obiek wiara Jezusa Chrystusa subiekt wiara w Jezusa
  • Chrystusa No i rzeczywiście wytaczanie działa najcięższe argumenty sięgnijmy do tego pierwszego zagadnienia
  • wiara Jezusa Chrystusa w trzecim rozdziale wersety 21 26 Paweł skupia się na zagadnieniu
  • sprawiedliwości Bożej a cała struktura perykopy jest podporządkowana właśnie
  • temu tematowi najpierw więc apostoł podaje temat wykazuje na relacje
  • sprawiedliwości Bożej do prawa jest uniwersalne jego uniwersalne znaczenie
  • konieczność
  • charakteryzując sprawiedliwość Bożą Paweł na początku i na końcu perykopy pisze co następuje sprawiedliwość Boża przez
  • wiarę Jezusa Chrystusa diap Jezu christu dla wszystkich
  • wierzących a i
  • dalej
  • No i właśnie od X wieku trwa Dyskusja na temat zwrotów diu Jezu
  • i czy oba należy potraktować jako geneus subus czy też oba
  • należy wierność Jezusa Chrystusa analogiczną do
  • wierności Boga o której Paweł pisze w pierwszym Liście do Koryntian w drugim
  • zaś przypadku chodziłoby o wiarę w Jezusa Chrystusa która ma być znakiem
  • rozpoznawczym chrześcijanina w przeciwieństwie do uczynków wymaganych
  • przez prawo jako znak rozpoznawczy dla wyznawcy
  • judaizm zdania że
  • jez rzeczywiście w tym sensie Chrystus jest przedmiotem naszej osobistej wiary
  • O której tu mowa jednak wciąż znacząca grupa egzegetów wyciąga odmienne wnioski
  • zwłaszcza egzegetów anglojęzycznych którzy są przekonani o tym
  • że wyżej chodziłoby o osobistą wiarę Jezusa Chrystusa w ten
  • sposób fundamentem tożsamości chrześcijańskiej byłoby postępowanie zgodne ze wzorcem jakim jest Jezus Chrystus w opozycji do pełnienia
  • uczynków wymaganych przez prawo albo historyczne postępowanie Jezusa
  • Chrystusa który pozostał wierny Bogu aż do przelania ofiary z własnej krwi
  • na potrzeby naszych badań możemy wysunąć wniosek przychylając się do pierwszej
  • opinii niech będzie geneus obiek zastanawia jednak
  • fakt że Paweł w tak niejednoznaczny sposób pisze na temat wiary
  • chrześcijan której fundamentem jest głoszona im Ewangelia Czyli Jezus
  • Chrystus czy przypadkiem apostoł celowa nie pozostawił dwuznaczności w zwrotach
  • di piste Jezu christu i ek piste
  • Jezu Wcale zatem nie chodziłoby o określenie za wszelką cenę czy jest to
  • genetivus obiek ius subiekty mogło Pawłowi chodzić o to by
  • pokazać mocny związek pomiędzy niezmienności Chrystusa który pozostał
  • Bogu wierny aż do przelania krwi i niezmienności
  • Boga który pozostał wierny złożonym przez sobie obietnicą a wiarą Ojca i
  • Syna i Syna w ojca i syna chrześcijanina który nie tyle winien zachowywać uczynki
  • Wymagane przez prawo ile pozostawać wiernym Ewangelii która była mu
  • głoszona zamykając wywód na temat sprawiedliwości Bożej Paweł ponownie pisze na temat wiary Tym razem jednak używając
  • przyimka piste Jezu właśnie dzięki wierze w Chrystusa Bóg pozwala ludziom
  • ludzkości mieć udział w sprawiedliwości ukazanej przez śmierć Jezusa Chrystusa Paweł w bardzo zwięzłych słowach opisuje stan usprawiedliwionego
  • chrześcijanina tonos jez dosłownie tego który przez
  • czy przez wiarę w Chrystusa on właśnie staje się członkiem Chrystusa i żyje
  • nowym życiem w nim sprawiedliwość ta nie jest już prawości
  • osiągnięć dokonuje się ek piste przez wiarę to
  • znaczy za pośrednictwem wiary w Jezusa Chrystusa tutaj odwołuje się do
  • opinii komentarza do listu do Rzymian z tych dociekań wynikałoby że
  • geneus Jezu nie ma charakteru podmiotowego przez wiarę Jezusa jako
  • jego osobistą cnotę ale przez wiarę w Jezusa Chrystusa to też to też jest
  • opinia Fera równie dobrze jednak możemy przyjąć
  • opinię na przykład Williamsa który twierdzi że kiedy Paweł mówi o wierze Chrystusa ma na myśli tę Wiarę która swój szczególny charakter
  • zawdzięcza absolutn zaufaniu i niezachwiany posłuszeństwu Jezusa który
  • przez swoje życie i dzieło stworzył nowy sposób egzystencji człowieka w świecie
  • wiara chrześcijańska jest wiarą w Chrystusa tą relacją do Boga której
  • przykładem był Chrystus tą postawą ży którą on urzeczywistni i która przez to
  • że żył i umarł charakteryzuje obecnie osobową egzystencję każdego Kto żyje w
  • nim Chrystus nie jest jednak przedmiotem takiej wiary ale raczej jej najwyższym
  • wzorem a nawet jej twórcą co więcej ponieważ Chrystus jest jedynym nasieniem
  • Abrahama któremu zostały dane obietnice jego wiara odgrywa decydującą rolę a
  • nawet wyjątkową rolę wypełnieniu zamierzenia Bożego wobec świata jednak chociaż wiara chrześcijanina różni się z natury rzeczy
  • od wiary Chrystusa w tym sensie w jakim wierzą obecnie inne osoby a nie sam
  • Chrystus jest to ta sama wiara jeśli chodzi o jej charakter i
  • konsekwencje zarówno dla Chrystusa jak i dla wierzących wiara jest całkowitym posłuszeństwem opartym na całkowitym poleganiu na Bogu Zarówno bowiem
  • dla wierzącego wiara prowadzi do śmierci a przez śmierć do nowego stworzenia
  • Dzięki życiodajnej mocy Boga można by było tak jeszcze długo
  • dywagować i dyskutować na temat znaczenia tych
  • zwrotów i pewnie nigdy nie doszliśmy do pełnego
  • konsensusu powrócę więc do tego zagad Kos pred
  • analizując pierwszą część wersetu 22 TR rozdziału że być może nie chodzi o
  • to żebyśmy się spierali o gramatykę spierali się
  • o składnie którą posłużył się Paweł ale raczej byśmy
  • przyjęli tą różnorodność którą Paweł nam proponuje w rozumienie tego pojęcia i
  • raczej nie mówili o separatyzmu tego geneu ale raczej
  • uzupełniającym się uzupełniającym się sformułowaniu
  • Pawła Kiedy używa raz jednego przyimka raz drugiego przyimka i za każdym razem
  • Posługując się genem który ma nam podpowiedzieć zastanów się człowieku nad tym że wiara to nie jest prosty proces w którym ty raz ją wyznał i do końca
  • pozostajesz wierny Raczej musisz ją ciągle budować żyjąc w Chrystusie jeśli
  • tego zabraknie to ta wiara po prostu przestanie funkcjonować przestanie
  • działać proszę państwa ponieważ czasu mam wprawdzie dość dużo ale nie chciałbym zamęczyć nie chciałbym zamęczyć
  • słuchaczy swoim dyskursem jednak chciałbym J odwołać się do tego drugiego
  • i trzeciego aspektu już mam nadzieję pokrótce aspektu wiary który Paweł mówił tutaj była wiara mówiliśmy na temat wiary
  • która zarówno może być wiarą w Jezusa Chrystusa jak i wiarą Jezusa Chrystusa
  • która kształtuje wiarę chrześcijanina ale chciałbym jeszcze
  • sięgnąć do tego co No jest jednym z takich swego czas
  • wiary kum obietnic w 30 wersecie TR rozdziału
  • Paweł pisze na temat Boga który usprawiedliwia obrzezanych z
  • wiary perit Rzecz dotyczy oczywiście wyznawców JM Żydów dla których wiara jest
  • swoistym kontinuum obietnic złożonych patriarch KR interpret w tym tekście
  • jest posłużenie się przez Pawła po raz kolejny dwoma zaimkami w odniesieniu do rzeczownika Pistis Żydzi dostąpią usprawiedliwienia z wiary ek iseos a
  • poganie przez wiarę di
  • piste oczywiście oba przy możemy potraktować synonimiczne co Zresztą Paweł w liście na przykład w czwartym rozdziale w
  • piątym pierwszym Liście do Koryntian w drugim Liście do Koryntian robi używa synonimicznie przyimka i Dia zastanawia jednak fakt że Paweł użył dwóch różnych
  • przyimków w odniesieniu do wiary chcąc wyrazić tę samą relację gdyby chciał
  • wyrazić t samą relację No to po co miałby używać dwa razy różnego przyimka no nie jest to jakaś emfaza chodziło Pawłowi jedak o rozróżnienie że
  • inaczej należy rozumieć wiarę wyznawców chrześcijan którzy wcześniej
  • byli wyznawcami judaizmu chrześcijan którzy wcześniej byli wyznawcami pogaństwa jest różnica jaka
  • istnieje w ich postawie w ich
  • wierze
  • zwrócił na to uwagę to posługiwanie się tymi dwoma różnymi przyimkami już
  • origenes Teodor z mesti jak słusznie zauważył
  • stowers romans jego artykuł był taki
  • dość mocną dyskusją na temat sposobu interpretacji ty pojęć i zwrócił uwagę
  • na to że być może orygenes i Teodor z mses mieli dużo większe wyczucie greczyn
  • niż my dzisiaj mamy stąd potrafili zrozumieć lepiej to co Paweł miał na
  • myśli Posługując się już to sformułowaniem ekos już to di piste
  • jednak jego opinia Nie skupia się wyłącznie na formach przy
  • lecz na temacie wiary jest przekonany o tym że wyczucie
  • interpretacyjne tak orygenesa jak i Teodora w odniesieniu do języka greckiego Rzymian 330 w zasadzie było prawidłowe jednak to nie dotyczy już
  • znaczenia terminu hetis i sensu argumentacji Pawła w całym bloku
  • 3216 że analizowanym przez nas 30 wersecie
  • dotyczy zbawczej wiary w Chrystusa według sta natomiast Badania
  • niezbicie wykazały że hetis Jezu użyte w 320 i 326 mówiliśmy o tym wcześniej
  • oznacza wiarę lubus Chrystus nie wię
  • wst 2 mowa jest o
  • przebłaganie jego krwi dalej zakłada że główny nurt
  • argumentacji Pawła w całym bloku trzeciego i czwartego rozdziału jest odmienny niż dotychczas sądzono Paweł mianowicie nie chce stwierdzić że
  • grzesznik zostaje zbawiony przez wiarę a nie przez uczynki ale że Bóg objawił
  • swoją sprawiedliwość i prawdziwość obietnicy danej Abrahamowi
  • że zapewnił narodom pogańskim drogę do usprawiedliwienia do tego
  • zagadnienia będziemy mieli jeszcze okazję wrócić za chwilę Teraz jednak warto zwrócić uwagę na fakt że Paweł Posługując się znów przyimkami ek i Dia
  • odpowiednio do żydów i pogan rzeczywiście rozróżnia relacje do wiary jednych i drugich dla Żydów którzy zyskują
  • usprawiedliwienie ekp iseos wiara jest swoistym
  • kontinuum nie tylko ze względu na ten sam monoteizm religijny lecz także ze
  • względu na udział w błogosławieństwie Bożym i jego obietnicach których ni które nigdy nie zostały odwołane przyimek ek miałby to więc znaczenie
  • pochodzenia czy to początków wiary w obietnice dane Abrahamowi które wciąż
  • obowiązują są powodem dla którego chrześcijanie pochodzenia żydowskiego zostali usprawiedliwieni No ale co z poganami
  • chrześcijanami pochodzenia pogańskiego tutaj wiara jest efektem zbawczym dzieła
  • boga bowiem także w tym 30 wersecie rozdziału Paweł pisze o
  • usprawiedliwieniu poan przez wiarę
  • dla chrześcijan pochodzenia pogańskiego wiara jest owocem udziału w zbawczej
  • śmierci Jezusa Chrystusa i na tym bym chciał skończyć
  • prezentacj kwestii dotyczącej wiary jak widzicie państwo sięgnąłem tylko do trzech wersetów aem się prawie z pół godziny i myślę że
  • to świadczy tym zagadnieniem dla Pawła jest temat
  • wiary i jak należy dogłębnie ten temat analizować by nie wykrzywić orędzia
  • Apostoła na temat również usprawiedliwienia które
  • wynika z wiary a nie z uczynków wymaganych przez prawo i teraz
  • przechodzę do drugiego tematu w którym który jest w zasadzie
  • odpowiedzią na pytanie postawione temacie wiara wynikająca Przepraszam wiara i uczynki W
  • liście do ży proszę państwa tradycyjna interpretacja kilkakrotnie użytego z
  • formułowania przez świętego Pawła człowiek dostępu usprawiedliwienia przez wiarę a nie Dzięki uczynkow była taka że no albo będziesz
  • wierzył w Jezusa Chrystus zostan usprawiedliwiony koniec kropka Prawo
  • jest niewystarczające mówiąc delikatnie Paweł nigdy nie użył użył sformułowania
  • daremne jest niewystarczające do tego żeby chrześcijanin był
  • usprawiedliwiony trzeba powiedzieć że w
  • latach pojawiło się takie nowe spojrzenie na to zagadnienie zwana zwana zwane interpretacji w teologii nową
  • perspektywą które pokazuje nieco inne spojrzenie na kwestię dotyczącą prawa
  • rozumienie prz przede wszystkim przez Pawła prawa a drugie rozumienia uczynków
  • wynikających z prawa i uczynków wynikających z wiary Otóż najogólniej
  • rzecz biorąc Paweł przynajmniej w trojaki sposób rozumie prawo Pierwszy
  • sposób rozumienia prawa to które nam by się narzucał najbardziej Kiedy mówimy o uczynkach wynikających czy wymaganych przez prawo to jest prawo pisane dużą
  • literą Prawo które oznacza tę Prawo które oznacza prawo Starego Testamentu
  • według którego żyją wyznawcy judaizmu i pewna grupa w
  • czasach Pawła chrześcijan która wcześniej wyznawał Juda Drugi sposób rozumienia prawa to jest prawo naturalne prawo które o którym Paweł powie
  • że chrześcijanie pochodzenia pogańskiego w żaden sposób nie są usprawiedliwieni
  • bo mogli poznać to wszystko co dotyczy obietnicy danej Abrahamowi z prawa
  • naturalnego tylko musieli chcieć to zrobić a trzeci
  • Trzeci sposób rozumienia prawa to jest to prawo które jest na stosow No można
  • powiedzieć to prawo które jest w użyciu codziennym prawo pozytywne stanowione
  • Prawo które również w czasach Świętego Pawła obowiązywało Oczywiście możemy się doszukiwać również innych odcieni niuansów rozumienia przez Pawła prawa
  • ale przechodząc teraz do tego zagadnienia które było bardzo szeroko dyskutowane w latach 70 80 Zresztą jeden z naszych
  • egzegetów artykuł na
  • temat przedstawił te dyskusje pomiędzy teami chrześcijańskimi na temat właśnie
  • rozumienia uczynków prawa w skrócie
  • mówiąc dla wyznawcy judaizmu znakiem rozpoznawczym było zachowanie prawa
  • obrzezanie i inne elementy Wymagane przez prawo które
  • prezentuje Paweł również w Liście do Rzymian i to był znak rozpoznawczy po którym można było rozpoznać wyznawcy
  • judaizmu Paweł zadaje pytanie czy to jest również wystarczające dla chrześcijanina aby uzyskał usprawiedliwienie i odpowiada
  • Nie bowiem dla chrześcijanina nie ma już znaczenia ani obrzezania ani nie obrzezanie Ani to czy jest grekiem ani to czy jest Żydem Ani
  • to czy jest cyt barbarzyńcom czy kimkolwiek
  • innym Ważne jest to by wierzył w Jezusa Chrystusa I przyjął jego
  • ewangelię to jest znak rozpoznawczy czyli identity marker dla chrześcijanina
  • wyznawcy Jezusa Chrystusa i na tym chciałbym zakończyć bo to zagadnienie
  • również bardzo długo możemy zgłębiać proszę państwa gdyby państwo
  • chcieli szerzej na na temat tego zagadnienia przeczytać odsyłam do mojego
  • komentarza do listu do Rzymian Dziękuję państwu [Aplauz]
  • bardzo
Pobierz transkrypcję (TXT)