Wiara a przyszłość (R. Guardini) – mgr Tomasz Trzeciak

Rozwiń transkrypcję filmu

Wiara a przyszłość (R. Guardini) – mgr Tomasz Trzeciak

  • zapraszam teraz pana magistra licencjusz Tomasza
  • zapraszam teraz pana magistra licencjusz Tomasza
  • trzeciaka który jest w szkole doktorskiej u nas na papieskim wydziale
  • teologicznym we Wrocławiu tytuł jego wykładu jest
  • następujący wiara a przyszłość w ujęci
  • r swoje wystąpienie rozpocznę od krótkiego nakreślenia sylwetki naukowca
  • o którym będę dziś mówił Romano guardini był niemieckojęzycznym teologiem i
  • filozofem o włoskich korzeniach który żył w latach
  • 1885 1968 był jednym z Pionierów ruchu
  • liturgicznego i wpłynął na wielu myślicieli katolickich takie jak Hans
  • uron Baltazar Karol Wojtyła czy o czym wypada wspomnieć w tej
  • iner jego dzieła dotyczyły między innymi duchowości etyki estetyki kultury i
  • religii był profesorem Uniwersytetu we Wrocławiu i w Berlinie a także co
  • ciekawe kandydatem do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury zmarł w Monachium
  • w wieku 83 lat urodził się w Weronie w rodzinie
  • włoskich emigrantów którzy Powrócili do Niemiec w
  • 1886 studiował od 1904 wiele kierunków były to nauki
  • przyrodnicze chemia medycyna ekonomia polityczna w końcu trafił również na
  • teologię którą które to studia odbył W fryburgu święcenie kapłańskie w kościele
  • rzymskokatolickim przyjął w roku 1910 5 lat później obronił pracę
  • doktorską a po kolejnych pi latach został docentem na wydziale teologicznym
  • Uniwersytetu w bon po habilitacji z dogmatyki katol
  • katedrę na Uniwersytecie w Berlinie a była to katedra filozofii religii i
  • katolickiego światopoglądu w roku
  • 1939 władze nazistowskie odebrały mu tą katedrę a w
  • 1943 zmusiły do opuszczenia Berlina po wojnie powołany został ponownie na
  • uniwersytet w tybindze a
  • 1948 Monachium
  • watykański i jako ekspert od spraw liturgii co ciekawe w 2017 w Monachium
  • rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny tak jak inne wspomniane
  • dziś postacie guardini był związany z Wrocławiem od
  • 1923 roku był formalnie zatrudniony jako profesor w wydziale teologii katolickiej
  • Uniwersytetu Wrocławskiego wiedząc już że mamy do czynienia z
  • nietuzinkowym przejdziemy teraz Doo nietuzinkowej
  • teologii wśród wielu tematów którymi zajmował się naukowo swoje miejsce
  • znalazło również eschatologia w swoim głównym dziele z
  • tego zakresu pod tytułem o rzeczach ostatecznych pisał o życiu człowieka
  • które skierowane jest Ku Przyszłości która choć jest niepewna i tajemnicza
  • może zostać oświetlona przez wiarę celem mojego wystąpienia jest zarysowanie
  • kilku wątków eschatologii w ujęciu Romana
  • pierwszy z tych wątków to wieczność termin wieczności może być rozumiany na
  • wiele sposobów guardini przestrzega jednak że w ujęciu teologicznym nie jest
  • to z pewnością czas rozciągnięty w nieskończoność
  • jak sugeruje powszechne rozumienie tego terminu mówić się powinno raczej o
  • rzeczywistości stanie w którym czasu w ogóle nie ma wieczność jest zupełnym
  • zniesieniem czasu teolog ten zauważa że spekulowanie o wieczności przez istoty
  • zanurzone w czasie jest w gruncie rzeczy abstrakcyjne abstrakcyjne nie znaczy
  • jednak nieracjonalne porównanie jakie podaje
  • profesor zestawia tą sytuację z matematykiem który posługuje się
  • liczbami i konstruuje z nich równania i twierdzenia choć pozostają te liczby
  • obiektami których często nie jest sobie w stanie wyobrazić o lic
  • kretą reprezentacj w rzeczywistości o tyle już liczby ujemne rozumiemy jedynie
  • przez analogi do liczb dodatnich podobnie ułamki czy liczby niewymierne
  • choć są ideami matematycznymi to jesteśmy jeszcze w stanie choćby przez
  • analogi odnieś je do rzeczywistości jednak liczby zespolone nadrzeczywiste
  • lub kwaterniony pozostają daleko poza możliwościami takiej interpretacji
  • podobnie według jest z pojęciem wieczności I choć nie jesteśmy w stanie
  • pojąć wieczności to możemy w pewnych obrazach przybliżyć się
  • do istoty tego pojęcia guardini podaje trzy przykłady zaczerpnięte z
  • codziennego doświadczenia które mogą być pomocą w zrozumienie czym owa wieczność
  • jest pierwsze porównanie związane jest z naszym postrzeganiem czasu są chwile
  • kiedy przeżywając silne emocje odczuwamy że czas
  • przyspiesza natomiast n czy bezczynność że wydaje się iż minuty stają się
  • godzinami taka relatywność czasu występuje w trakcie jego teraźniejszego
  • przeżywany w danej chwili kiedy spoglądamy
  • na na wydarzenia które się dzieją albo właśnie ten czas wydaje nam się biec
  • bardzo szybko albo Wprost przeciwnie rozciągać
  • się natomiast gdy patrzymy na te wydarzenia z perspektywy przyszłości
  • okazuje że chwi które były
  • wze pami zwią tam ślad nawa chwi żywym czasem Natomiast te
  • momenty które wydłużał się i jawił w cudzysłowie jako wieczność pozostawiają
  • puste miejsce w naszej pamięci wydają się popadać w niebyt na tej podstawie
  • wyciągany jest wniosek iż czas mierzy się nie tylko mechanicznym Przemem
  • również wą tego co się dzieje w tym cie guardini przywołuje pewną bajkę o
  • czarowniku i kalifie czarownik ten prosi Kalifa by Zanurzył twarz w misję z wodą
  • ten robi to i przeżywa wtedy całe własne życie a potem również wiele innych żyć
  • jest to mężczyzną to kobietą to wozi wodą to mędrcem i wieloma innymi
  • postaciami w końcu któreś z oglądanych wydarze przeraża
  • Ic WTK cie wrym zacząć oddechu przewa
  • niezmierzone obszary życia zachęca aby wyobrazić sobie
  • sytuację jeszcze dalej posunę gdzie cały możliwy czas
  • skumulowany jest w jednej chwili a jednocześnie jego znaczenie intensywność
  • wzrasta to byłaby według niego właśnie
  • [Muzyka] wiec
  • tyko czyste współistnienie tak duża treść życia
  • skumulowana aż do wykluczenia czasu nie pozostawiały miejsca na na nic co my
  • nazwaliśmy nudą treść wypełniona byłaby
  • doskonale zaczy tak treść wypełniły doskonale całość dostępnego miejsca
  • sytuacja jest podobna do opis współczesnej fizyki tego jak wyglądała
  • początkowa osobliwość gdyby cofać się do początku naszego wszechświata okazałoby
  • się że im bliżej go Jesteśmy tym mniejsza jest czasoprzestrzeń i tym
  • bardziej skumulowana jest energia dochodząc do tej początkowej osobliwości
  • wydaje się iż mamy do czynienia z nieskończenie małym wszechświatem w
  • którym nie ma jeszcze czasu oraz temperaturą dążącą
  • nieskończoności
  • w ten spb jest to cytu rzeczywistość która nie powstaje ani nie przemija nie
  • zmienia się tylko po prostu jest A mimo tego nie zastyga lecz pozostaje żywa i
  • owocna drugim doświadczeniem do którego odwołuje się teolog jest ludzka
  • skłonność do pośpiechu jakże bliska również ludziom
  • nasch
  • może cego cwiek
  • pożąda powoduje to narastanie napięcia w człowieku mamy jednak również
  • doświadczenie przeciwne kiedy odczuwane jest przez nas odprężenie beztroska
  • odpoczynek błogość można mieć wtedy poczucie wzrastającego
  • wewnętrznego pokoju kiedy to abstrakcyjne wydają nam się odczuwane
  • wcześniej pożądanie czy strach wy ternie takie
  • Ai
  • już teraz ostatnim doświadczeniem przybliżający nas do zrozumienia
  • wieczności które omawia profesor jest spełnianie obowiązku kiedy wykonujemy
  • jakąś zwykłą pracę lub zadanie odczuwamy jego skutki
  • które
  • odem żeś sobie wykonywanie naszych obowiązków
  • nawet jeżeli nie będzie przynosiło oczekiwanych skutków ma w sobie jakiś
  • niezbywalny pierwiastek niematerialny który powoduje że również wtedy jest dla
  • człowieka owocna z samego faktu robienia
  • czegoś
  • w Ost a udział w nim ma ten kto to dobro
  • wykonał powiada że gdyby człowiek chciał wykonać wtedy coś nieskończenie dobrego
  • zaangażował w to całą posiadaną przez siebie moc oraz szczere chęci
  • w wieczności jaką formuje guardini wobec
  • przedstawionych rozważań jest ta że wieczność jest czystą teraźniejszością
  • doskonałego istnienia człowiek nie może jednak
  • osiągnąć tego własnymi siłami może zrobić to jedynie przyjmując zbawienie
  • które ofiarowane jest przez Boga człowiekowi przez śmierć Jezusa
  • Chrystusa i choć człowiek może mieć udział w wieczności już w życiu
  • doczesnym to dopiero śmierć jest definitywnym zanurzeniem
  • drugim tematem do którego Chciałbym właśnie przejść jest śmierć oraz
  • zmartwychwstanie człowieka a także Chrystusa bramą prowadzącą ku wieczności
  • jest jak wspomniałem śmierć jej również poświęca miejsce w swojej
  • [Muzyka] teologii właśnie chciałbym węc poruszyć
  • wątek
  • [Muzyka] wrym koniec przynależy do
  • całości ten koniec nie jest tego rodzaju co krople wylewane z jakiegoś naczynia
  • ich niezwykłość zasad się jedynie na tym że po nich już nic nie wyleci ten koniec
  • określa
  • koniec
  • odem rozumienie końca właśnie jako bardziej podsumowania
  • i tego wszystkiego co ku temu końcowi prowadzi w tym kontekście uzasadnia że
  • możemy mówić o historii śmierci
  • której
  • stwor ła dobrą czystym faktem że nie ma nic po
  • grzechu pierwszych ludzi pojawia się jednak nicość zła nicość grzechu
  • zniszczenia śmierci bez sensu pustki odwróceniem tego stanu jest męczeński
  • Jezusa na
  • krzyż ukrzyżowan właśnie jako upadek wś pisze
  • nikt nie doświadczył upadku w złom nicość tak jak on Chrystus aż do granic
  • owej straszliwej rzeczywistości która kryje się za słowami Boże mój czemuś
  • mnie opuścił to on Chrystus nieskończenie
  • umiłowany syn odwiecznego ojca ą absn głębi
  • zł z której miało się dokonać nowe
  • stworzenie koniec cytatu wspomnianym nowym stworzeniem jest zmartwychwstanie
  • Jezusa zmartwychwstanie bowiem jest ponownym wzbudzeniem zniszczonego przez
  • śmierć życia oczywiście w nowym przemieniony stanie jest to możliwe
  • tylko dzięki niewyczerpane mocy stwórcze Boga która działa nie tylko w pierwszym
  • stworzeniu i nie tylko w kreacji continua czyli w podtrzymywaniu świata w
  • istnieniu Bóg wciąż działa jako stworzyciel
  • zapoczątkuje w Zmartwychwstaniu Jezusa nowe stworzenie które jest
  • charakterystycznym rysem eschatologii Giniego eschatologia byłaby więc w tym w
  • tej odsłonie nowym stworzeniem zainicjowany przez zmartwychwstanie
  • Jezusa jak pisze Romano guardini Jezus Chrystus
  • Zmartwychwstały oznacza że Bóg w swej miłości wszechmocy
  • i powoje do życia stworzenie zmartwychwstanie nastało już
  • w samym środku starego świata jako ostateczny znak jego końca i jego
  • przyszłości i zarazem jako żywa rzeczywistość koniec cytatu w ten sposób
  • okazuje się że wieczność o której
  • była jest integralną częścią stworzenia nowego stworzenia w którym w
  • przyszłości poprzez wiarę będziemy mieć uczestnictwo przyjmując owoce męki
  • Chrystusa oraz jego chwalebnego zmartwychwstania Dziękuję
  • serdecznie
Pobierz transkrypcję (TXT)