TRANSKRYPCJA: "Wiara a przyszłość (R. Guardini) – mgr Tomasz Trzeciak" Data publikacji: 09.11.2023 Długość: 16:34 --- [0:06] zapraszam teraz pana magistra licencjusz Tomasza [0:06] zapraszam teraz pana magistra licencjusz Tomasza [0:10] trzeciaka który jest w szkole doktorskiej u nas na papieskim wydziale [0:15] teologicznym we Wrocławiu tytuł jego wykładu jest [0:21] następujący wiara a przyszłość w ujęci [0:28] r swoje wystąpienie rozpocznę od krótkiego nakreślenia sylwetki naukowca [0:34] o którym będę dziś mówił Romano guardini był niemieckojęzycznym teologiem i [0:40] filozofem o włoskich korzeniach który żył w latach [0:44] 1885 1968 był jednym z Pionierów ruchu [0:49] liturgicznego i wpłynął na wielu myślicieli katolickich takie jak Hans [0:53] uron Baltazar Karol Wojtyła czy o czym wypada wspomnieć w tej [1:01] iner jego dzieła dotyczyły między innymi duchowości etyki estetyki kultury i [1:06] religii był profesorem Uniwersytetu we Wrocławiu i w Berlinie a także co [1:11] ciekawe kandydatem do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury zmarł w Monachium [1:15] w wieku 83 lat urodził się w Weronie w rodzinie [1:21] włoskich emigrantów którzy Powrócili do Niemiec w [1:26] 1886 studiował od 1904 wiele kierunków były to nauki [1:33] przyrodnicze chemia medycyna ekonomia polityczna w końcu trafił również na [1:38] teologię którą które to studia odbył W fryburgu święcenie kapłańskie w kościele [1:45] rzymskokatolickim przyjął w roku 1910 5 lat później obronił pracę [1:50] doktorską a po kolejnych pi latach został docentem na wydziale teologicznym [1:55] Uniwersytetu w bon po habilitacji z dogmatyki katol [2:01] katedrę na Uniwersytecie w Berlinie a była to katedra filozofii religii i [2:06] katolickiego światopoglądu w roku [2:10] 1939 władze nazistowskie odebrały mu tą katedrę a w [2:15] 1943 zmusiły do opuszczenia Berlina po wojnie powołany został ponownie na [2:22] uniwersytet w tybindze a [2:26] 1948 Monachium [2:30] watykański i jako ekspert od spraw liturgii co ciekawe w 2017 w Monachium [2:38] rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny tak jak inne wspomniane [2:42] dziś postacie guardini był związany z Wrocławiem od [2:47] 1923 roku był formalnie zatrudniony jako profesor w wydziale teologii katolickiej [2:52] Uniwersytetu Wrocławskiego wiedząc już że mamy do czynienia z [2:58] nietuzinkowym przejdziemy teraz Doo nietuzinkowej [3:02] teologii wśród wielu tematów którymi zajmował się naukowo swoje miejsce [3:06] znalazło również eschatologia w swoim głównym dziele z [3:10] tego zakresu pod tytułem o rzeczach ostatecznych pisał o życiu człowieka [3:16] które skierowane jest Ku Przyszłości która choć jest niepewna i tajemnicza [3:21] może zostać oświetlona przez wiarę celem mojego wystąpienia jest zarysowanie [3:26] kilku wątków eschatologii w ujęciu Romana [3:30] pierwszy z tych wątków to wieczność termin wieczności może być rozumiany na [3:35] wiele sposobów guardini przestrzega jednak że w ujęciu teologicznym nie jest [3:41] to z pewnością czas rozciągnięty w nieskończoność [3:46] jak sugeruje powszechne rozumienie tego terminu mówić się powinno raczej o [3:52] rzeczywistości stanie w którym czasu w ogóle nie ma wieczność jest zupełnym [3:58] zniesieniem czasu teolog ten zauważa że spekulowanie o wieczności przez istoty [4:03] zanurzone w czasie jest w gruncie rzeczy abstrakcyjne abstrakcyjne nie znaczy [4:08] jednak nieracjonalne porównanie jakie podaje [4:13] profesor zestawia tą sytuację z matematykiem który posługuje się [4:17] liczbami i konstruuje z nich równania i twierdzenia choć pozostają te liczby [4:23] obiektami których często nie jest sobie w stanie wyobrazić o lic [4:30] kretą reprezentacj w rzeczywistości o tyle już liczby ujemne rozumiemy jedynie [4:36] przez analogi do liczb dodatnich podobnie ułamki czy liczby niewymierne [4:41] choć są ideami matematycznymi to jesteśmy jeszcze w stanie choćby przez [4:45] analogi odnieś je do rzeczywistości jednak liczby zespolone nadrzeczywiste [4:50] lub kwaterniony pozostają daleko poza możliwościami takiej interpretacji [4:55] podobnie według jest z pojęciem wieczności I choć nie jesteśmy w stanie [5:01] pojąć wieczności to możemy w pewnych obrazach przybliżyć się [5:05] do istoty tego pojęcia guardini podaje trzy przykłady zaczerpnięte z [5:10] codziennego doświadczenia które mogą być pomocą w zrozumienie czym owa wieczność [5:15] jest pierwsze porównanie związane jest z naszym postrzeganiem czasu są chwile [5:21] kiedy przeżywając silne emocje odczuwamy że czas [5:26] przyspiesza natomiast n czy bezczynność że wydaje się iż minuty stają się [5:32] godzinami taka relatywność czasu występuje w trakcie jego teraźniejszego [5:38] przeżywany w danej chwili kiedy spoglądamy [5:41] na na wydarzenia które się dzieją albo właśnie ten czas wydaje nam się biec [5:46] bardzo szybko albo Wprost przeciwnie rozciągać [5:51] się natomiast gdy patrzymy na te wydarzenia z perspektywy przyszłości [5:56] okazuje że chwi które były [6:02] wze pami zwią tam ślad nawa chwi żywym czasem Natomiast te [6:09] momenty które wydłużał się i jawił w cudzysłowie jako wieczność pozostawiają [6:15] puste miejsce w naszej pamięci wydają się popadać w niebyt na tej podstawie [6:20] wyciągany jest wniosek iż czas mierzy się nie tylko mechanicznym Przemem [6:26] również wą tego co się dzieje w tym cie guardini przywołuje pewną bajkę o [6:33] czarowniku i kalifie czarownik ten prosi Kalifa by Zanurzył twarz w misję z wodą [6:40] ten robi to i przeżywa wtedy całe własne życie a potem również wiele innych żyć [6:46] jest to mężczyzną to kobietą to wozi wodą to mędrcem i wieloma innymi [6:51] postaciami w końcu któreś z oglądanych wydarze przeraża [6:58] Ic WTK cie wrym zacząć oddechu przewa [7:05] niezmierzone obszary życia zachęca aby wyobrazić sobie [7:09] sytuację jeszcze dalej posunę gdzie cały możliwy czas [7:14] skumulowany jest w jednej chwili a jednocześnie jego znaczenie intensywność [7:20] wzrasta to byłaby według niego właśnie [7:25] [Muzyka] wiec [7:30] tyko czyste współistnienie tak duża treść życia [7:35] skumulowana aż do wykluczenia czasu nie pozostawiały miejsca na na nic co my [7:41] nazwaliśmy nudą treść wypełniona byłaby [7:47] doskonale zaczy tak treść wypełniły doskonale całość dostępnego miejsca [7:54] sytuacja jest podobna do opis współczesnej fizyki tego jak wyglądała [7:59] początkowa osobliwość gdyby cofać się do początku naszego wszechświata okazałoby [8:05] się że im bliżej go Jesteśmy tym mniejsza jest czasoprzestrzeń i tym [8:11] bardziej skumulowana jest energia dochodząc do tej początkowej osobliwości [8:16] wydaje się iż mamy do czynienia z nieskończenie małym wszechświatem w [8:20] którym nie ma jeszcze czasu oraz temperaturą dążącą [8:28] nieskończoności [8:31] w ten spb jest to cytu rzeczywistość która nie powstaje ani nie przemija nie [8:38] zmienia się tylko po prostu jest A mimo tego nie zastyga lecz pozostaje żywa i [8:45] owocna drugim doświadczeniem do którego odwołuje się teolog jest ludzka [8:49] skłonność do pośpiechu jakże bliska również ludziom [8:53] nasch [8:58] może cego cwiek [9:01] pożąda powoduje to narastanie napięcia w człowieku mamy jednak również [9:06] doświadczenie przeciwne kiedy odczuwane jest przez nas odprężenie beztroska [9:11] odpoczynek błogość można mieć wtedy poczucie wzrastającego [9:16] wewnętrznego pokoju kiedy to abstrakcyjne wydają nam się odczuwane [9:21] wcześniej pożądanie czy strach wy ternie takie [9:28] Ai [9:37] już teraz ostatnim doświadczeniem przybliżający nas do zrozumienia [9:41] wieczności które omawia profesor jest spełnianie obowiązku kiedy wykonujemy [9:48] jakąś zwykłą pracę lub zadanie odczuwamy jego skutki [9:58] które [10:03] odem żeś sobie wykonywanie naszych obowiązków [10:09] nawet jeżeli nie będzie przynosiło oczekiwanych skutków ma w sobie jakiś [10:14] niezbywalny pierwiastek niematerialny który powoduje że również wtedy jest dla [10:19] człowieka owocna z samego faktu robienia [10:28] czegoś [10:33] w Ost a udział w nim ma ten kto to dobro [10:41] wykonał powiada że gdyby człowiek chciał wykonać wtedy coś nieskończenie dobrego [10:48] zaangażował w to całą posiadaną przez siebie moc oraz szczere chęci [10:58] w wieczności jaką formuje guardini wobec [11:02] przedstawionych rozważań jest ta że wieczność jest czystą teraźniejszością [11:07] doskonałego istnienia człowiek nie może jednak [11:11] osiągnąć tego własnymi siłami może zrobić to jedynie przyjmując zbawienie [11:16] które ofiarowane jest przez Boga człowiekowi przez śmierć Jezusa [11:20] Chrystusa i choć człowiek może mieć udział w wieczności już w życiu [11:25] doczesnym to dopiero śmierć jest definitywnym zanurzeniem [11:31] drugim tematem do którego Chciałbym właśnie przejść jest śmierć oraz [11:35] zmartwychwstanie człowieka a także Chrystusa bramą prowadzącą ku wieczności [11:40] jest jak wspomniałem śmierć jej również poświęca miejsce w swojej [11:48] [Muzyka] teologii właśnie chciałbym węc poruszyć [11:52] wątek [12:03] [Muzyka] wrym koniec przynależy do [12:09] całości ten koniec nie jest tego rodzaju co krople wylewane z jakiegoś naczynia [12:15] ich niezwykłość zasad się jedynie na tym że po nich już nic nie wyleci ten koniec [12:21] określa [12:27] koniec [12:35] odem rozumienie końca właśnie jako bardziej podsumowania [12:42] i tego wszystkiego co ku temu końcowi prowadzi w tym kontekście uzasadnia że [12:50] możemy mówić o historii śmierci [12:57] której [13:04] stwor ła dobrą czystym faktem że nie ma nic po [13:10] grzechu pierwszych ludzi pojawia się jednak nicość zła nicość grzechu [13:15] zniszczenia śmierci bez sensu pustki odwróceniem tego stanu jest męczeński [13:22] Jezusa na [13:27] krzyż ukrzyżowan właśnie jako upadek wś pisze [13:35] nikt nie doświadczył upadku w złom nicość tak jak on Chrystus aż do granic [13:40] owej straszliwej rzeczywistości która kryje się za słowami Boże mój czemuś [13:46] mnie opuścił to on Chrystus nieskończenie [13:51] umiłowany syn odwiecznego ojca ą absn głębi [13:57] zł z której miało się dokonać nowe [14:02] stworzenie koniec cytatu wspomnianym nowym stworzeniem jest zmartwychwstanie [14:07] Jezusa zmartwychwstanie bowiem jest ponownym wzbudzeniem zniszczonego przez [14:12] śmierć życia oczywiście w nowym przemieniony stanie jest to możliwe [14:17] tylko dzięki niewyczerpane mocy stwórcze Boga która działa nie tylko w pierwszym [14:22] stworzeniu i nie tylko w kreacji continua czyli w podtrzymywaniu świata w [14:27] istnieniu Bóg wciąż działa jako stworzyciel [14:32] zapoczątkuje w Zmartwychwstaniu Jezusa nowe stworzenie które jest [14:37] charakterystycznym rysem eschatologii Giniego eschatologia byłaby więc w tym w [14:44] tej odsłonie nowym stworzeniem zainicjowany przez zmartwychwstanie [14:49] Jezusa jak pisze Romano guardini Jezus Chrystus [14:54] Zmartwychwstały oznacza że Bóg w swej miłości wszechmocy [15:00] i powoje do życia stworzenie zmartwychwstanie nastało już [15:06] w samym środku starego świata jako ostateczny znak jego końca i jego [15:12] przyszłości i zarazem jako żywa rzeczywistość koniec cytatu w ten sposób [15:19] okazuje się że wieczność o której [15:27] była jest integralną częścią stworzenia nowego stworzenia w którym w [15:33] przyszłości poprzez wiarę będziemy mieć uczestnictwo przyjmując owoce męki [15:39] Chrystusa oraz jego chwalebnego zmartwychwstania Dziękuję [15:52] serdecznie --- Przygotowane przez: mgr Joanna Gacka Kontakt: j.gacka@ewst.pl