Kim jest bóg filozofów?

„Bóg filozofów” to pojęcie ukute przez Pascala w 1654 roku. Znamy datę dzienną wydarzenia, a właściwie nocną, gdyż stało się to w nocy z 23 na 24 listopada. Wówczas to, podczas religijnego doświadczenia, odróżnił on koncepcje religijne boskości i koncepcje teoretyczne, abstrakcyjne: Dieu d”Abraham, Dieu d”Isaac, Dieu de Jacob – non des philosophes et des savants. „Bóg Abrahama, Bóg Izaaka, Bóg Jakuba, nie filozofów i uczonych”.

Owo rozróżnienie na koncepcje religijne i niereligijne boskości pozwala przyjrzeć się dziejom myśli europejskiej ukazując jak abstrakcyjne formuły „tego co boskie” oddalały się od wyobrażeń religijnych. Ważną rolę odgrywa ich metaforyczny kształt. Podczas spotkania wyjaśnimy, co dokładnie kryje się za hasłem: „bóg filozofów”. Jakie funkcje pełnią metaforyczne koncepcje boskości w obrębie teorii filozoficznej lub naukowej oraz dlaczego formuły „tego co boskie” zmieniały przez stulecia swoje kształty, dopasowywane do dominujących w kolejnych epokach „obrazów świata”.

Wykład odbywa się w ramach Międzykulturowej Akademii Trzeciego Wieku